Goeie,
Ons laatste bericht vanuit Nieuw Zeeland voor deze super vakantie.
Eén nachtje in Kaikoura, want in 1 keer van Nelson naar Christchurch duurde ons te lang.
Na een biertje in de kroeg, met weer mooie verhalen van een stel uit Seattle, die ook in Paradise waren geweest, een pizza bij the Black Rabbit, gingen de oogjes dicht. (De pizzeria had specials met wild konijn, geit of kangaroe. De eigenaresse beweerde dat zelfs Italiaanse klanten ze erg lekker vonden)
Met prachtig weer vertrokken naar Cashmere, een buitenwijk in de heuvels van Christchurch waar we voor twee dagen een posh b&b hebben gehuurd, met woonkamer, keuken etc.
Kwam goed uit, want paar kilometer voor Christchurch begon het te regenen, niet normaal. (foto hier beneden is gemaakt kwartiertje voordat het begon te plenzen.)
Zicht op nul en toen bleek b&b een oprit van 100 meter te hebben, met een hellingshoek van over de 20graden. Zo steil heb ik het nog nooit gezien. Als je te laat remde, schoot je zo de heuvel weer af, 200 meter naar beneden, dwars door de groentetuin, die zo’n beetje aan de heuvel hing.
Hele nacht giga regen en storm tot aan uur of 12. Dus maar de LC op de Ipad twee keer lezen. Lunch in Lyttleton, een klein haven/hippie dorpje.
We hadden dus echt geluk, om met zulk slecht weer, zo’n luxe onderkomen te hebben, compleet met heatpump.
De dag erop was het weer mooi en zijn we naar Akaroa geweest, een uitgedoofde vulkaan, met in het midden een klein dorpje. Mooie rit door de heuvels, totdat het weer begon te regenen.
Steil en kronkelig en dan nog kom je zo nu en dan een fietser tegen.
Je ziet ze zo nu en dan ook op de highways, zonder dat er een fietspad is. Voor mij lijken ze meer op zelfmoord pogingen, je schrikt je elke keer weer verrot als je een bocht doorkomt en vlak voor je een zich rot trappende fietser ziet.
Wil het niet te vaak over lekker eten hebben, maar we hebben weer een fantastisch diner gehad, Vietnamees, niet te geloven!
Dag erop naar ons laatste adres hier, wel 13 km verderop, in Lincoln.
Had een ander adres eerst, maar die cancelden, vanwege ?
Lincoln is het Wageningen van NZ, met de universiteit voor agricultural.
5.500 inwoners, dus klein en gezellig.
Kroegen zijn “ingericht” op studenten: take-away bier is hier gewoon.
Vanuit hier hebben we de rit naar en van Arthur’s pass gedaan, in onze ogen de mooiste rit in het hele land. Tenminste met mooi weer, en dat hadden we.
De eerste 80 kilometer rij je door grasland en dan begint het: heuvels, bergen, diepe dalen, lege rivieren, one-lane-bridges, zo mooi, dat je er stil van wordt.
Elke keer weer. En het is erg rustig, zodat je grootste deel mooi je eigen tempo kunt bepalen. Aan de andere kant van de pass is het grauw en grijs en motregent het. Aan die kant valt ook zo’n beetje 8 meter regen per jaar.
Terug en de zon is er weer. Zelfs bij terugrijden zie je weer allemaal nieuwe mooie beelden, die gewoon niet met een camera zijn te vangen.
Lekkere mossels gegeten in the Labatory, een bar/restaurant gebouwd met sloopmaterialen van gebouwen uit Christchurch na de aardbeving.
Vanmiddag zien we nog wat bekenden hier en dan gaan we morgenvroeg vliegen naar Auckland.
