Na een zomer die niet wilde stoppen, lijkt het nu echt afgelopen. Zonet was het buiten 10 graden en dat is koud voor hier. Het sneeuwt al een beetje op het Zuidereiland in de bergen, dus het begin is er. Gelukkig is Nelie weer thuis, dus liggen we warm. Ze is drie weken in Nederland geweest, familie en vrienden bezocht, jaaroverzichten doorgenomen en plannen voor de volgende keer gemaakt. Eind augustus gaan we samen voor drie weken terug, dus moet er een strak plan komen. Vervoer, onderdak, volgorde, hele logistiek. Op de foto rechts drinken we ons eerste wijntje weer samen, in ons vaste kroegje, waar ze allemaal Leo en Nellie al goed kennen.
Zoals gezegd een lange zomer. Elk weekend hadden we plannen om de papierwinkel nu eens aan de kant te krijgen, maar dat werd niks: het weer was te mooi om binnen te zitten. Koelbox, zwemkleren en loopschoenen mee in de auto en erop uit.
Steeds boven de 20/22 graden, heerlijk. Elk weekend weer een kadootje. Twee weken zaterdag voor het laatst (denk ik) dit seizoen de zwembroek aan en nog lekker gezwommen. Tawharanui, een schiereilandje met bos en ruige kust, met een mooi strandje. 12 kilometer onverharde weg, dus niet iedereen komt er. Veel surfers en wandelaars. En wij met onze koelbox met koud biertje en plukbrood. Wat wil je nog meer.
Onze Nederlandse patatbakker hier, viert niet alleen Sinterklaas, ook Koningsdag krijgt aandacht. Levensgrote foto van Willem en Maxima, feest voor de Dutchies en in gala op de foto met het koninklijk paar. Voorbijgangers kijken niet vreemd op: zoveel nationaliteiten, er wordt altijd wel iets gevierd.
Wat niet wordt gevierd is de melkprijs. Nog steeds veel te laag en hoge schulden bij de bank. Nu we de winter ingaan, worden de koeien massaal droogezet en daardoor zakt de melkaanvoer ook naar bijna nul. Alle fabrieken zo’n beetje dicht, mensen op vakantie of in de fabriek bezig met groot onderhoud. Het wordt stil op de weg: Fonterra is de grootste vervoerder van het land en dus wordt er ook veel minder gereden. Vorig jaar was het vreselijk droog in de herfst, dit jaar is alles veel groener. En in het begin van het jaar maar klagen over El Niño, die Kiwi’s. Het zou een erg droog jaar worden, veel droger dan voorgaande jaren. Die aardige weerman vertelde het keer op keer, al glimlachend. Gelukkig klopte er (weer) niks van de voorspellingen, we hebben gewoon een fantastische zomer gehad. En die is nu voorbij. Dus de kachel maar weer aan. Veel is dat hier niet: twee kleine gaswandkacheltjes, zonder schoorsteen, dus gewoon de kamer in. Daarnaast nog een hete lucht bakje, waar met veel lawaai niet al te veel warmte uitkomt, maar wel de stroommeter gierend laat ronddraaien. Dubbele dekbed er weer op, en zo laat mogelijk de sokken uit.
Paar keer per week op de crosstrainer ook: de zomer was goed, erg goed, ook voor het eten. Dus er moeten nu weer een paar kilo’s af. Dat lukt ook aardig met dit ding. Nooit geweten dat je er zelfs mee kunt traplopen. En je komt er achter dat je meer spieren hebt dan je denkt en die ook pijn kunnen doen.
Dit weekend alweer een lang weekend: we vieren Koninginnedag. Ze is 90 jaar oud nu en doet het nog goed. Dank zij haar kunnen we weer een paar dagen op stap, nu naar Whakatane en White Island waar nog een levende vulkaan is.
Word vervolgd.
