We hebben vakantie!
Na meer dan acht maanden werken, eindelijk vakantie. Wonen en werken in Nieuw Zeeland is al een beetje een constant vakantiegevoel, maar tijd om er echt even tussenuit te gaan, was er nog niet. Erg drukke maanden gehad, met vaak ook nog werk in het weekend.
Dus nu, tien dagen helemaal vrij.
Dan ook op stap. Nieuw Zeeland zit nog in de aanloop naar de zomer, dus nog niet echt warm, vandaar dat we naar Australië zijn gegaan. Australië is voor de Nieuw Zeelanders wat Turkije en Frankrijk voor de Nederlanders is.
Wij gingen voor de Great Ocean Road, één van de mooiste kust routes die er is. Begint net buiten Melbourne en eindigt een kleine 300 kilometer verderop in Warrnambool.
Daarna rijden we door naar Adelaide en vliegen we weer terug.
Naar Melbourne vliegen duurt ongeveer 3,5 uur. Mooie is dat je onderweg de klok 2 uur achteruit zet, dus tijd zat.
We zaten dus op vrijdagmiddag vier uur al lekker aan ons eerste wijntje en een hapje op een terrasje midden in het centrum.
Melbourne is een grote stad, met ongeveer 3,3 miljoen inwoners en een prachtig centrum, niet te groot, met vreselijk veel mooie winkeltjes, leuke kroegjes en goeie restaurantjes. Ik weet het, het is ver weg, maar kom je in de buurt, ga een paar dagen besteden aan die (binnen) stad!
Na twee dagen onze huurauto opgehaald. Was nog een hele klus, want de motor GP was er ook en de halve wereld stond bij Hertz in de rij voor een auto om naar het circuit te rijden.
Maar onze Toyota stond klaar. De stad uit, op weg naar Geelong, een stadje, 200.000 inwoners, ongeveer een uur rijden verder.
Onderweg grote stofwolken, zo droog is het daar. Velden zijn geel en bruin. De outback raakt de kust daar bijna. In Geelong hadden we een lunchafspraak met een oud-collega van Lieuwe, die daar nu werkte voor een ander Nederlands bedrijf.
Leuk om elkaar weer eens te zien na vier jaar.
Behalve het hotel in Melbourne hadden we niks geregeld, dus onderdak vinden was een dagelijks ritueel.
We wilden zoveel mogelijk buiten de hotels, als het even kon in bed&breakfast.
Die zijn er zat, meestal zonder breakfast aan tafel, maar een mand met spullen en melk in de koelkast. Altijd met Vegamite. (Of Marmite, zoals het in Nederland heet) oneetbaar!
Eerste hadden we in Torquay, ergens midden in de heuvels, met de koeien naast het zwembad. Eigenaar was net een hobbit, met grote hoed, lang haar, korte broek, blote voeten en een bijna onverstaanbaar ozzie engels. Prachtig.
De route langs de kust is prachtig. Ruige kust, met prachtige stranden, grote rotsen, grote golven, fantastisch. Heel vaak gestopt om maar weer foto’s te maken. Prachtig blauw als de zon er was, donker grijs wanneer bewolkt.
Halverwege vonden we een b&b midden in de rimboe, bij een boer op het erf. Geen internet, zo goed als geen telefoon, winkels 50 kilometer verderop en in het dorp verderop een paar plekken om te eten. De boerin bakte elke dag een lekker brood voor ons en liet ons dan alleen met de vogels, de konijnen en de kikkers. Daarna weer verder langs die mooie kust. De 12 apostels, een formatie rotsen net voor de kust, bekijken, een klif waar een schip met immigranten is gestrand, bijbehorend kerkhof, allemaal stukjes historie. Samen met verhalen van Ozzie’s die we onderweg spraken, krijg je dan een beeld van het land.
Onderweg koffie drinken in een piepklein koffie tentje, met twee andere gasten, en je raad het al, Nederlanders. Was ook direct de supermarkt van het dorp.
Na een nachtje in weer een prachtig huis in Warrnambool, waren we aan het einde van een prachtige rit. Nog 650 kilometer naar Adelaide, doen we in twee dagen. Halverwege ergens aan de kust in een soort van motel en toen de tweede ruk.
Een compleet andere wereld: dan pas zie je hoe groot dit land is: uren rijd je over wegen waar je soms per uur meer dode kangoeroes ziet dan tegenliggers. Het land is ongeveer net zo groot als heel Europa, heeft 23 miljoen inwoners, waarvan de meesten in de steden wonen. Dus hele grote stukken land waar niemand woont.
En dan hoor je plots op de radio George Baker met Little Green Bag. Wordt de wereld weer klein.
Toen Adelaide. Ook weer een mooie stad, met zelfde soort van centrum als Melbourne. We hadden nog net een dag over om hier nog wat rond te struinen, een laatste Ozzie steak te eten en de koffer weer te pakken. Vliegveld ligt in de stad zelf, ongeveer 7 km vanuit het centrum. Auto inleveren en weer naar huis, in Auckland.
Het is weer erg leuk om over jullie vakantie te lezen!!!
Australie is dan “dichtbij” als je in Nieuw Zeeland woont…………..
Lekker genieten!!!
Hier prachtig herfstweer, de bladeren hebben prachtige kleuren!!!!
dikke tut, Yda
Ik ben in 2000 met Anja Oosterhuis in Melbourne geweest, wij vonden het ook een leuke stad met een prachtig station.
Wer in prachtig ferhaal mooi om te sjin dat jim in moaie fakansje han ha .
It is hjir Hjerst mei prachtige kleur en het waar is ek noch goed.
He de groetnis fan us.
de Wynia’s
moai om te sjen/hearren dat jim in fyne fekansje hawn hawwe, it is jim fan herte gunt. Jim hawwe it ofrune jier in hiele protte yndrukken opdien, dan bin je ek wol oan untspanning ta. No noch mar lekker nei genietsje. Hjir alles goed, drok sa as gewoanlik mar sa no en dan ek wol eefkes lekker untspanne tegearre, hearlik.
groetnis, Jan en Janny.
Hee Lieuwe en Nelie,
Wat een geweldige verhalen steeds, ik lees ze allemaal en vergeet vaak even een berichtje terug te doen. Maar wij beleven jullie avonturen op afstand zeker mee! Jullie wonen daar geweldig mooi en we zien en lezen dat jullie het daar heel goed hebben . Hier in Leens gaat alles gewoon een beetje door… werken en natuurlijk ook tijd maken voor leuke dingen. Afgelopen week hadden we onze Evi (kind van Teake en Emmie) weer op bezoek. Ze is nu bijna twee jaar en een geweldig leuk kind! Deze fase van opa en oma zijn is ook weer heel erg genieten.
groeten!!
Sietse en Willie
Mooie fotos, mooie verhalen!
Prachtig verslag van jullie vakantie met mooie foto’s.
Geruststellend om te lezen dat ‘ George Baker ‘ daar ook the air vult met zijn muziek 🙂
Over de smaak van marmite valt te twisten – het staat bij ons al jaren op tafel.
Groetnis fan Janke.
Wat ha jimme wer in moaie reis makke Lieuwe en Nelie!
10 Dagen fleane dan samar om.
Hjir alles goed, wy dûke de hjerst yn.
Leafs Ypie