25-08-2015 : Weekendje weg.

25-08-2015 : Weekendje weg.

We hebben onze eerste (korte) vakantie gehad!. Vier dagen naar Paihia, midden in de winter. Paihia ligt in de Bay of Islands, ongeveer 225 km boven Auckland, dus meer dan 3 uur rijden.

Zaterdagochtend vroeg weg, eerst de overhemden naar de Chinese wasbaas, dan de auto in. Nieuw Zeelands winter weer, dus kon alle kanten op. De Kiwi’s snappen niet dat je in de winter niet naar Fiji, Samoa of de westkust van Australië gaat. Ik denk dat het zo’n beetje te vergelijken is met een lang weekend Terschelling in maart. Wij hadden vakantie en daar ging het om! De laatste maanden erg druk, dus welverdiend. De rit naar Paihia is ook leuk; het begint met het kopen van een tolkaartje van ongeveer anderhalve euro. Ape trots: Nieuw Zeeland heeft tolwegen. Dit stuk was wel acht kilometer lang en er is een halve heuvel voor weggegraven. Kopen van het kaartje duurt langer dan het rijden over het stuk tolweg. Maar, we doen mee!! Take away koffie mee en rijden maar. Na een kilometer of 25 is het verkeer zo’n beetje verdwenen.

Zo nu en dan een melkauto van Fonterra, een paar vrachtauto’s en een winkelende local. Wegen worden ook smaller, met zo nu en dan een one lane bridge. Meer koeien en schapen dan mensen hier. Na dik drie uur zijn we in Swiss Motel Paihia, waar we vriendelijk worden ontvangen en een echte Zwitserse kamer krijgen, geheel met hout betimmerd. Midden in het centrum. (er wonen nog geen 2.000 mensen, dus iedereen woont in het centrum). Maar ook aan zee: 150 meter van de zee. We hadden ons voorgenomen om een biertje op een terras te drinken, ongeacht het weer. En dat kon, de regen bij ons was net weg, de regenboog was er nog wel. Een Montheith original ale beide en de vakantie was begonnen. ‘s Avonds heerlijk aan de hertenbiefstuk en vroeg ons bed in. (het nachtleven houdt hier rond half negen ‘s avonds op).

De volgende dag: de zon! Heerlijk weer, dus buiten ontbijten. Ons motel deed alleen onderdak, dus moet je ‘s ochtends zelf je ontbijt vinden. En dat is niet moeilijk: ieder restaurant heeft ontbijt in de aanbieding, soms de hele dag door. Heerlijk aan het water, met een gepocheerd eitje, gerookte zalm, long black en sinaasappelsap. Om de hele dag te blijven zitten!

Paihia en omgeving is bekend omdat het aan een baai ligt, waar rondom 1800 de walvisvaarders kwamen, om proviand in te nemen. (een beetje geschiedenis: In 1642 werd Nieuw Zeeland “ontdekt” door Abel Tasman. Dacht dat het een puntje van Amerika was en vertrok. In 1764 kwam James Cook voorbij, die landde en dreef handel met de Maori’s. Dat werd bekend en dus kwamen er meer europeanen. Dat werd een zootje, dus in 1835 vroegen de Maori’s de Engelsen om hen te beschermen en zodoende werd 6 februari 1840 het verdrag van Waitangi getekend, een overeenkomst tussen heel veel Maori stamhoofden en Engeland. Dat verdrag is nog steeds de basis voor alles hier: de relatie tussen Maori’s en andere inwoners. Waitangi-day is nog steeds een soort van “bevrijdingsdag”, en een jaarlijkse “snipperdag”.)

Paihia ligt tegen Waitangi aan en kijkt uit op Russell, een klein dorpje op een schier eiland. Russell is een poosje de hoofdstad van Nieuw Zeeland geweest. Het was ook de allereerste plek waar Europeanen zich gingen vestigen. Kororāreka was de Maori naam.
Dus onze vakantie is een beetje gericht op historie: waar liggen de roots van Nieuw Zeeland.

Eerst maar eens naar Russell. We nemen de auto mee, want er zijn meer mooie plekken dan alleen het dorpje. Met de autoveer naar de overkant. Contant betalen dit keer, eigenlijk de eerste keer dat we dat doen. Alles is hier electronisch, geld hebben we eigenlijk nooit nodig. We steken alleen maar een stukje baai over, maar toch komen we in een eiland gevoel terecht. Beetje slaperig.  We zien de allereerste kerk in NZ, de bouw is van 1835! Het oudste, nog in gebruik zijnde gebouw hier! En, nog steeds in gebruik. Graven van de eerste dominee, zijn vrouw en kinderen, van de Maori hoofdman die het verdrag hebben getekend.
Later wordt ook duidelijk, dat de dominees hier rust en orde hebben gebracht. Russell was een dikke bende, met veel moord en doodslag. Geen wonder dat men later de hoofdstad heeft verplaatst. Nu is Russell een vriendelijk dorpje, met de kerk, een klein museum, een paar eettentjes en de ferry naar Paihia. Een glaasje bier of wijn op een terras en je vergeet de tijd. Alles is tijdloos hier. De kust is hier prachtig: veel kleine strandjes tussen de rotsen, bos, mooie huizen op de heuvels, een prachtig gebied. Zeker nog een keer terug komen, dan in de zomer en de zwemkleren mee. Nu zie je alleen vissers. De zwaardvis wordt het meest gevangen en staat ‘s avonds op het menu in het restaurant. Na nog een rondje omgeving, pakken we de ferry terug, nemen een biertje op “ons” terras, eten bij Alfresco, met live muziek en happy hour van 3-6 en rollen dan ons bed weer in.
De volgende dag naar Waitangi, de echte historie bekijken. Pas 100 jaar na het tekenen van het verdrag is er echt een “memorial” gemaakt. De eerste vlaggenmast met de Engelse, Nieuw Zeelandse en Maori vlag stond in Russell op een heuvel, maar werd door een boze Maori hoofdman steeds omgekapt. Dus heeft men nu een ijzeren mast gemaakt, met de drie vlaggen.  Naast de mast, staat er het allereeerste “regeringsgebouw”waar Maori en Engelsen hun zaken regelden, en een soort van herdenkingshuis. Ook vind je hier de grootste kano ter wereld, een Maori kanu, 35 meter lang, die minstens 80 roeiers nodig heeft, om alleen maar vooruit te komen. Heb een poosje zitten oefenen om de naam van de kano uit te spreken : Ngatokìmatawhaorua, maar blijft niet hangen.

Al met al een bezoek, waarmee je een idee krijgt hoe een land zijn vorm krijgt, waar Maori en Europeaan naast elkaar leven, geheel anders dan in Australië, waar de Aboriginals nog steeds een minderwaardig volk zijn.
De Maori cultuur, de taal zie je hier overal terug. Alleen is het moeilijk al die plaatsnamen uit elkaar te houden en te onthouden.

Al die cultuur maakt ook hongerig. Een portie lekkere, rauwe oesters smaken prima. Uit de baai, dus nog geen vijfhonderd meter hier vandaan. Echt vers.

Een wandeling laat ons nog de plaatselijke bibliotheek zien, en dan is het alweer avond. Ons Zwitserse bedje weer in.
Vanmorgen nog een gezond ontbijt en de terug reis alweer.

Een heerlijk lang weekend, waarin we veel hebben gezien, geleerd en gegeten.

En…vooral….genoten!
wordt vervolgd

Print Friendly, PDF & Email
Join the discussion

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

1 comment
Website van Nelie en Lieuwe

Menu

Lieuwe

Geboren en getogen in Friesland
Na 55 jaar verhuist naar Auckland, Nieuw Zeeland.
Houdt van lekker eten, wijn en werken.