Morgen is het (alweer) Kerst. Volgens mij hebben we hier minder maanden per jaar op de kalender; de tijd vliegt hier zo snel voorbij, dat het lijkt wel of je Kerst viert op eerste Paasdag. Nog een maandje en we zitten hier al vier jaar. Wordt tijd dat we de laatste verhuisdozen eens gaan uitpakken. Denk dat er nog negen in de garage hier staan, vooral met winterkleding. Nog niet nodig gehad.
Het is hier nu zomer, met mooi weer maar de laatste dagen vreselijk veel regen. 90 mm op een dag op sommige plaatsen, dus de eerste overstromingen zijn weer een feit. Op het nieuws was vanmiddag de aanbeveling om niet van huis te gaan, thuis blijven was het beste. Dit terwijl half Nieuw Zeeland nu onderweg is naar zijn vakantie bestemming ergens op beide eilanden. We hebben nu massaal twee weken vakantie, te vergelijken met bouwvak in Nederland. Dus de surfplank op de auto, koelboxen vol vlees en bier en op weg naar de “bach”, het Kiwi woord voor een tweede huisje of zomerhuisje. De bbq aan, een koud pilsje en twee weken niks doen.
Dat is dus dit jaar een beetje anders, nu met de regen. Betekent dat je met de paraplu op staat te bbq-en, want het leven gaat door. (Bbq hier gaat ook iets anders dan in Nederland: hier kookt de gastheer voor alle gasten. Dus als het regent zit iedereen binnen, behalve de gastheer, die in weer en wind biefstukken staat te braden buiten).
Morgen hebben we de gebruikelijke kerst brunch bij de familie hier. Soort van Amerikaanse brunch; iedereen neemt iets mee als voorgerecht, toetje en drank. De gastvrouw heeft elk jaar een joekel van een gerookte zalm en een nog grotere beenham klaar gemaakt. Cadeautjes horen er ook bij, de Kerstman is hier normaal, Sinterklaas hebben ze nog nooit van gehoord. In het Dutch Retirement Village komt de Sint wel langs om iedereen een merry christmas te wensen, de man is hier geboren en weet dat hij een baard en een mijter aan moet doen, maar wat er verder bij komt, geen idee.
Tweede Kerstdag kennen ze hier niet, die dag zijn de winkels extra lang open, om de cadeautjes te kunnen ruilen; te groot, te klein, verkeerde kleur, enz.
Wij gaan wel Kerst vieren bij Nederlandse collega’s in Hamilton en daarna een weekje weg, ergens richting Gisborne/Napier. Nog niet geweest dat stuk van Noorder eiland.
En daarna maken we ons weer op voor de visite. Het zal wel weer druk worden. We hebben de eerste “reserveringen” al binnen. En de eerste gasten zijn al geweest, erg gezellig; met een biertje in ons “dorpscafé”, een pizza bij Alex, en een kuier in Duder Park.
Ons huis in Nederland gaat in de verkoop: plannen om terug te gaan hebben we nog steeds niet en raken ook echt gewend aan wonen in een grote stad, dus bij een mooi bod zeggen we “verkocht”.
Zoals gezegd, het jaar is weer voorbij gevlogen, met dit jaar twee keer voor mij naar Nederland en voor Nelie zelfs drie keer. De laatste keer voor de begrafenis van Nelie haar vader.
Ook al wonen we dan in een stad met meer dan een miljoen mensen, in ons buurt centrum werd wel door verschillende mensen gevraagd hoe het met Nelie haar vader ging.
Vriendelijke mensen met elke dag weer oprechte aandacht.
Het werken hier is ook nog steeds super, nog veel uitdagingen om aan te pakken.
Dit jaar ook weer met ons team op bezoek geweest bij het parlement en mp’s. (Zeg maar Tweede Kamerleden)
Elk jaar hebben we die happening waarin we een paar uur lang uitleggen wat belangrijk is voor Fonterra vanuit de regering en zij uitleggen dat we het (natuurlijk) helemaal anders moeten doen. Het is elk jaar weer een schrik om te zien hoe weinig politici afweten van zaken doen in NZ. Al meerdere keren hebben politici mij verteld dat we beter kunnen stoppen met exporteren van onze producten; al dat gedoe met op en neer gaande prijzen, al die papierwinkel. We kunnen toch veel beter zelf die melk hier opdrinken?
Als je dan vraagt hoeveel melk je per dag moet drinken om 22 miljard liter met 4 miljoen mensen op te maken, hebben ze geen idee. Zal zo’n 15 liter per dag per persoon zijn, denk ik. Maar goed, die ene dag per jaar moet ik mijn netjes pak dragen, met stropdas en me gedragen. En dat lukt tot nu toe, alhoewel je steeds van de ene verbazing in de andere valt. In de media is het nu redelijk rustig over Fonterra, gelukkig maar, daar werd je echt niet vrolijk van. We zitten weer wat onder de radar. Nu is Air New Zealand aan de beurt, die wordt nu met de grond gelijk gemaakt. En de grote bouwbedrijven. De vuilspuiterij van de journalisten is gigantisch. Wij zijn het niet gewend en maken ons er druk om. De Kiwi laat het over zich heen komen, no worries.
We zullen zien wat er volgend jaar allemaal weer in de krant komt en wat we allemaal weer gaan meemaken. De dagen goed besteden, anders is het weer binnen de kortste tijd voorbij.
Proost alvast en ……
Voor een ieder gelukkige Kerstdagen en een voorspoedig 2019!
Lieuwe en Nelie
Proost en fijne feestdagen! Ik lees jullie verhalen altijd, maar reageer nooit. Dat kin wol oars 😉 dus bij deze!
Ik sluit mij geheel aan bij Anna Karin. Na bijna 4 jaar blijft het leuk om jullie belevenissen op afstand te volgen. Jullie hebben een stap gezet waar anderen misschien alleen over blijven dromen.
Lieve Nelie en Lieuwe,
Gezellige kerstdagen gewenst en PROOST op 2019!!!!
Dikke tut, Yda
Ook voor jullie: De allerbeste wensen voor het komend jaar!
Blijf in goede gezondheid genieten van het prachtige land!
We hopen jullie een keer weer te zien hier in Nederland … liefs van ons XX
Sietse en Willie
Ook ik lees jullie mails met plezier en interesse, al laat ik dat lang niet altijd weten. Hier wil het nog niet echt winteren, maar de schaatsers houden nog even hoop! Jullie een gezond en voorspoedig 2019 toegewenst (en dat gaat zo te lezen echt wel lukken).
Met de groeten van Mineke
Ik zie voornamelijk bier op de fotoos terwijl wij hier in China ons dapper door pakken New Zealandse melk en boter drinken en eten 😉
Dat scheeld weer een beetje op die 15 liter die jullie moeten drinken als wij niet meehelpen.