24-07-2016 : Midwinter Auckland

24-07-2016 : Midwinter Auckland

Goeie!  Bijna acht weken geleden sinds ons laatste bericht. De tijd vliegt voorbij.
Nog een weekje en het is weer augustus. De winter is bijna voorbij, alle koeien hebben gekalfd en de melk begint weer te stromen. Fabrieken allemaal weer netjes in de verf na de winterstop, een nieuwe boekjaar gaat weer beginnen. Fonterra jaren lopen van augustus tot augustus. De belastingdienst hier van april tot april en in Nederland van januari tot januari. Dus belasting formulieren invullen is een straf. Belasting betalen valt hier erg mee: dik twintig procent minder inkomstenbelasting, btw en wat je allemaal meer hebt in Nederland, hier is er zo goed als niks. Geen wonder dat die Kiwi’s allemaal geld overhouden. Echt goed pensioen is hier niet, dus wie geld heeft koopt een stuk land of een huis en verhuurt dat. Stoppen met werken, dan verkoop je alles en maakt het geld op. Op de verkoop zit ook weer geen belasting. Simpel en makkelijk.
Mijn Nieuw Zeelandse belasting aangifte was dan ook binnen de minuut klaar, en twee dagen later was het geld er ook. 1,67 dollar teveel betaalt. Netjes toch?

De weken vliegen hier weer voorbij, nog een paar weken en we gaan naar Nederland. Mijn eerste keer, Nelie haar vierde keer al. Die heeft al genoeg airmiles om gratis tickets te kunnen krijgen. Elke keer weer direct naar ons kroegje voor een welkom thuis biertje.
Ben benieuwd hoe Holland het op me overkomt, plat, klein en weer rechts rijden.
Drie weken vakantie en twee dagen werk, ik ga ook naar onze fabriek in Heerenveen.

Paar weken geleden zijn we alweer een weekendje op stap geweest, naar Whakatane, kust plaatsje hier drie uur rijden vandaan. B&b geboekt, bleek een hele villa te zijn, compleet met elektrische dekens. ( was ‘s nachts ook tegen vriespunt en als het buiten nul is, is het binnen ook nul. Isolatie is hier een vreemd woord.

Zaterdags een trip gemaakt naar White Island, een nog werkende vulkaan. Ongeveer vijftig kilometer uit de kust. Prachtig helder weer, stralend blauwe lucht en geen wind. We hadden echt geluk, want de laatste weken waren alle tochten afgelast in verband met de wind.
Met man of veertig op de boot en vlak bij de vulkaan met vijf in een rubberbootje het laatste stukje. Helm op, gasmasker mee en uitgebreide veiligheid instructie. Gasmasker was wel nodig, want de zwaveldampen waren niet te harden. Prachtig mooie wandeling langs kokende modderpoelen, groene en blauwe meertjes, stomende kleine geisertjes. Indrukwekkend.

Vroeger hebben er mensen gewoond die er zwavel wonnen. Maar ergens begin 20e eeuw is er een uitbarsting geweest en iedereen is omgekomen. Het is een levende vulkaan, dus onvoorspelbaar.
Nelie is nog een paar weken terug geweest naar Nederland, om Marte te helpen met verhuizen en “te plak” te krijgen. Afstand tussen hier en Nederland lijkt vreselijk groot, maar met een wijntje en languit lekker slapen, is het best te doen. Op tijd je tickets boeken, last minute, wat vroeger goedkoop was, is nu te duur. Plannen, zoeken en boeken. Nelie heeft er een “mannetje” voor, die het allemaal uitzoekt. Makkelijk.
In die weken ben ik zelf wat op stap geweest bij een aantal fabrieken langs. Meestal ook met vliegtuig. Binnenlandse vluchten zijn hier net zo normaal, als in Nederland de bus. Een app op je telefoon, en als je geen bagage hebt, is er op het Noorder eiland totaal geen controle. Meestal de “rode ogen” vlucht, om kwart over zes ‘s ochtends. Ben je 8 uur bij de fabriek.
Na een aantal keren herken je de medepassagiers al.
De dame van de huurauto’s in New Plymouth ziet me aankomen en heeft de sleutels al klaarliggen.

Volgende week dinsdag weer zo’n “dagtochtje” naar Zuider eiland, Takaka en Brightwater. Twee van onze kleinste fabrieken, helemaal bovenin. Moet nog naar onderste puntje, maar daar is het nu nog hartje winter, met veel sneeuw en spekgladde wegen. In December is het zomer, dan lijkt het me beter toe.

Vandaag voor het eerst een keer Nederlands gewinkeld, in de Dutch shop. Klein winkeltje in één van de suburbs, met allemaal echt Nederlandse producten. Nelie wilde stamppot zuurkool maken, en daar moet een rookworst in. En die was er. Ook drop, ontbijtkoek en zure haring. En natuurlijk Goudse kaas. Heerlijk! Zag er zelfs pakken Chocomel staan en koffiemelk. FrieslandCampina zie je dus ook downunder!
Nu nog spliterwten vinden en dan kunnen we aan de snert!

Nelie gaat de pen nu van me overnemen.

Ja, zo ben ik dus nog een keer naar Nederland geweest! Marte helpen verhuizen en op te starten in haar nieuwe woning! Ging prima en beviel van beide kanten goed.
Niet dat ze daar nu zo blij mee waren op mijn werk, ja ook vrijwilligerswerk schept verplichtingen. In Ons Dorp ontvingen ze mij weer met open armen: zo moest Hendrika  verplicht bingo meedoen omdat ik er niet was voor rummycup! En ze houdt niet van Bingo!
Het is ook winter in Ons Dorp: er overlijdt regelmatig iemand. Op hoge leeftijd. Wie de winter overleeft heerft weer een jaar.

Ik ben naar de begrafenis van Harry geweest: dan hoor je het hele levensverhaal. Een bijeenkomst en daarna koffie en thee en hapjes en dan kun je ook de familie de hand drukken. Hij is 99 jaar geworden en wou hier graag weg. Harry was een zwager van Lieuwe’s tante Jos. Hij was getrouwd met haar zuster.
Zo gingen er halve gezinnen emigreren in de jaren 50. Tante Jos ging met nog 3 anderen van hun gezin deze kant op.

Verder hebben we ook echtparen in Ons Dorp: Dirk en Dina, bijna 70 jaar getrouwd.
Je hoort hun verhalen, ze zaten de hele dag hand in hand. Ja zaten want Dirk is overleden. En nu is Dina alleen, zij heeft Alzheimer. Ze vraagt om de minuut: Waar is Dirk en ze zoekt hem. Elke keer komt dat verdriet weer terug als ik haar vertel dat Dirk overleden is. Zij vraagt zich dan af: waarom hebben ze me dat niet verteld! En dan wil zij ook wel dood! Als ik haar vertel dat Dirk in de hemel is, lacht ze. Daar heeft hij nooit in geloofd!
En dan Adriaan en Jackie: Jackie heeft Alzheimer en nadat Adriaan een stroke heeft gehad zijn ze in Ons Dorp gekomen, hij kon haar niet meer verzorgen.
Jackie heeft een grote paarse baret op en is opzichtig gekleed. Daardoor valt ze erg op in Ons Dorp. Ze reageert uitgelaten op muziek en danst dan mee. Afgelopen donderdag had ze de bokkepruik op!
Ik de hele ochtend met Adriaan opgetrokken omdat hij zich zorgen maakt om haar. Ze had al haar kostbare spullen bij zich in de broekzakken. Want ze stelen hier alles en ze proberen mij te vergiftigen! Daar laveer ik dan wat tussen want ze gaat terug naar het Nederlands en de caregivers spreken dat niet.
Nou dat zijn zo mij bezigheden daar, ik kan daar zo  betaald aan het werk. Maar dan heb ik geen tijd meer voor de praatjes, de wandelingen en de spelletjes. Dan moet ik de caregivers aansturen. Nu kan ik de leuke extra dingen doen. Wie zin heeft kan zo aan de bak hier in Ons Dorp, ze willen graag Nederlandse verpleegkundigen en ziekenverzorgers hebben.

Hospiceshop draait goed.
Lieuwe heeft een mooi schema gemaakt om zo de opbrengsten inzichtelijk te maken.
We draaien goed, wij willen graag 700 dollar per dag maken.
Wij zitten boven budget.
Wat je allemaal niet binnen krijgt! Kostbaar servies, sieraden, mooie kleding maar natuurlijk ook bagger. Het is elke keer weer een verrassing wat er in de zakken of de dozen zit! Dus ik sorteer, prijs, etaleer en sta achter de kassa. Leuk en altijd weer afwisselend.

Verder lekker vrij s avonds en weekends om samen dingen te ondernemen.
Regelmatig ook even bezoekjes van collegas Fonterra, Ons Dorp, Hospiceshop en buren.
Vorige week de eerste party, bij de buren. Buurvrouw Jane werd 60.
Was leuk, allemaal mannen en vrouwen van rond de 60. Mannen in grote broeken zoals mijn vader vroeger aan had. Allemaal ondernemers, handel hier en handel daar.
Keurige dames wel of niet met pensioen. Ze stoppen hier niet gelijk als ze 65 zijn, gaan soms gewoon door tot 70-75 jaar. Het is ook maar net hoe je er financieel voor staat. Je krijgt een uitkering na je 65e maar die is niet hoog. Bedrijfspensioenen hebben ze hier niet.

Zo, 26 augustus weer naar Nederland. Drie weken staan al weer vol gepland met tripjes.
We gaan ook even in ons eigen huis kijken, spannend!

Tot ziens misschien in Nederland of misschien hier?

Greets,

Nelie

Print Friendly, PDF & Email
Join the discussion

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

1 comment
  • hey goeie,

    wat altiid wer moai om efkes wat fan jimme te lezen en te sjen
    ik genietsje der eltse kear fan.
    wa wit oan tsjins yn jim facansje yn fryslan,
    de doar stiet iepen en de kofje is brun!
    groetnis roelof en janneke

Website van Nelie en Lieuwe

Menu

Nelie en Lieuwe