23-02-2015 : een huis?

Het lijkt erop dat we een huis hebben! Na twee weken met heel veel tijd steken in het internet afstruinen naar huizen die we mooi zouden kunnen vinden, afspraakjes maken om de mooisten te bekijken en meestal teleurgesteld weer terugkomen omdat het in het echt toch tegenviel, of het huis was al verhuurd, hebben we eindelijk resultaat.

Bijna elke dag stuurden we een lijstje met mogelijke huizen naar de dame die ons hielp en die de stad erg goed kent. Bijna elke keer kwam er wel een berichtje terug als: daar wil je niet wonen, dat huis staat bij iemand anders op het erf, dit huis is maar een half jaar lang te huur, etc.
We hadden al een paar keer ons budget naar boven bijgesteld, want wat we eerst als maximum huurbedrag hadden bedacht, is hier een lachertje. Dus we hadden twee keuzes: of meer geld uitgeven of verder weg van het zakencentrum.
Oftewel, gaan we over de brug of niet?
Tis een erg mooie brug, maar gebouwd voor verkeersdrukte van de jaren zestig en dat is nu zo’n beetje vertienvoudigd.
Na lang wikken en wegen toch maar gezocht naar huizen aan de andere kant, maar niet te ver van de ferry’s.

Op het kaartje hier kun je zien, waar we ons mogelijke huis hebben gevonden, aan Inkster Street. Het blauwe puntje geeft aan waar we nu zitten, 600 meter van kantoor.
Het werd ook tijd dat we iets vonden, de vriendelijke dame wist het op het laatst ook niet meer.
Het is een beetje een vreemd huis, ontworpen in de vorm van een schip, met hobbitramen, een uitkijkpost, en allemaal gangetjes en kamertjes. Maar wel met een mooie tuin, een zwembad(je) wat we officieel niet mogen gebruiken, omdat er geen correcte grendels op de tuindeuren zitten. In de kamer hebben we nog net een mooi uitzicht op de binnenstad, met de Skytower.
Grote garage, hok met werkbank, houthok, voor open haard en houtkachel.

over te halen zijn huis aan een paar buitenlanders te verhuren. Als dat lukt, kunnen we half maart verhuizen. Het zal dan nog wel een paar weken duren voordat de container met onze spullen aankomt, maar dat is geen probleem: we kunnen meubilair huren! Dat is hier heel normaal, bed, eethoek, tv, wat je maar wilt, kan allemaal. Raar he, ze verhuizen hier zelfs hele huizen: zagen het huis in tweeën, laden het op een paar diepladers en brengen het waar je maar wilt.
Dus de komende dagen ff duimen.
Nelie wil dr persé een hoekbank in hebben, dus we zijn al wezen shoppen in de Nieuw Zeelandse Ikea.
Tot zolang wonen we nog aan de haven. En dat is ook niet verkeerd: de komende dagen komt hier de Volvo Ocean Race aan, dus allemaal drukte, met muziek, film enz. Wij zitten op de eerste rang.

Dus we hopen echt dat dit “ons” huis wordt. De makelaar gaat met de eigenaar in de slag, om hem 

Het werk bevalt ook prima, alleen wat vreselijk moet leren, is je houden aan de snelheid. Je mag nergens sneller dan 100 km per uur. En dat heeft me al mn eerste bekeuring opgeleverd. Met gillende sirene en zwaailichten van de weg gehaald door een laserende politie agente. Vreselijk aardige dame, maar wel 170 dollar aan de kont.
Ook al rijd je op de State Highway, de weg loopt door dorpjes, over one lane bridges en heeft maximum snelheden tussen de 30 en 100 km. Ik snap nu ook waarom we een 3,5 liter 6 cylinder lease auto hebben: om zo snel mogelijk op te trekken om je gemiddelde snelheid “hoog” te houden. Mijn ritje vorige week naar New Plymouth was maar 350 km enkele reis, maar kost je vijf en een half uur.
Maar wel grotendeels door prachtig landschap. Om stil van te worden.

Wordt vervolgd