Nelie is bezig haar koffer te pakken. Morgen voor een aantal weken terug naar Nederland. Familie bezoek en vooral haar vader, die erg ziek is geweest. Met ziektes in de familie merk je wel dat je een eind weg zit. Je kunt niet snel even de auto pakken en op bezoek gaan. Gelukkig is de familie en vriendenkring goed gezond! Anders vliegen de reiskosten omhoog. We zijn een reislustig volkje hier, dus vluchten zat vanaf hier richting de andere kant van de wereld. Behalve de KLM vliegt zo’n beetje elke maatschappij wel op down under. Dit keer wordt het met Cathay Pacific, dezelfde maatschappij waarmee we hier jaren geleden kwamen voor onze vakantie.
Dus ik heb het rijk weer een poosje alleen, en kan zo zelf ook mooi wat tripjes over de beide eilanden maken, om onze fabrieken te bezoeken. Het weer is ook beter. Begin augustus ook een paar dagen naar het Zuider Eiland geweest. Toen in Nederland nog de hittegolf; ik moest elke morgen eerst de ramen krabben, want het vroor een graad of vijf. En dan zit je op het zuidelijkste puntje!! We hebben hier ook de ramen in de woonkamer op het noorden, om maar zoveel mogelijk zon te vangen. Tis hier allemaal andersom. Vannacht een uur korter geslapen: zomertijd is begonnen. Daylight saving heet dat hier. Zou nog wel een uur af kunnen en dan zo houden: het is hier ‘s avonds altijd vroeg donker en ‘s ochtends vroeg licht, dus vroeger is er iet fout gegaan toen men de klok voor het eerst in gebruik nam. Dus de wekker maar gezet en om twee uur de klok een uur vooruit gezet. Waarom dat persé om 2 uur moet???
Wat een drukte hier over Fonterra! De media in dit land hebben we zo lang we hier zijn nooit erg serieus genomen; een hoog vivo roddel en achterklap, meningen en emoties. Kan ook niet anders, want er gebeurt niet zoveel op een klein eilandje aan de verkeerde kant van de oceaan. Onze dichtstbijzijnde buren wonen 2.500 kilometer verderop, dus er is ook niemand die je corrigeert en vraagt om een beetje normaal te doen. En als niemand je mening ter discussie stelt, is die dus waar en een feit geworden. Zo maken wij hier betere wijn dan in Frankrijk, zijn we wereld speler op het gebied van computer games, etc. Dat buiten Nieuw Zeeland niemand dat ziet of weet en dus niet reageert, is voor ons bewijs dat we gelijk hebben. Het is een beetje hetzelfde als ik zeg dat ik zwarte sokken draag om de olifanten te verjagen. Mensen reageren daarop door te zeggen dat we hier geen olifanten hebben. Dus, het bewijs is geleverd: zwarte sokken werken echt. Nu Fonterra zijn jaar resultaat bekend heeft gemaakt, en ja, we hadden beter kunnen doen, is de krant hier vol met hoe het anders moet. Rare is dat de boeren zelf niet erg klagen, de melkprijs was meer dan goed, maar als in de krant staat dat je verlies hebt gedraaid, reageert iedereen. Dus van een zieke voorzitter die niet ziek is, een CEO die we nooit hadden moeten aannemen, tot iedere werknemer minder dan minimumloon betalen, ik denk dat we nu zo’n beetje alle “oplossingen” hebben gehoord. Zelfs de politiek doet mee. Onze Geert Wilders (een 72-jarige politicus die zonder stemmen vice-premier is geworden) kraait op tv als een echte haan. Het is prachtig om alles te zien en te lezen, maar je doet afbreuk aan mensen. Mensen die nacht en dag bezig zijn met het bedrijf, worden compleet afgemaakt in de media. En compleet zonder enige feitelijke inhoud. Een dag later zijn we het bijna alweer vergeten en schrijven iemand anders de grond in, maar ik weet wel dat als zo over mij werd geschreven, ik de eerste vlucht het land uit nam. Dit is ook typisch Kiwi’s.
Daarnaast staat het land bijna op zijn kop vanwege de benzineprijs. We zijn bijna over de 2,5 dollar per liter. Vier jaar geleden zaten we onder de 2 dollar. Dus het gejammer is niet van de lucht: de regering moet gaan subsidiëren anders gaan de kleine ondernemers failliet, kunnen gezinnen met lage inkomens niet hun auto’s op de weg houden, enz. Terwijl de regering net weer 12 en nog eens 4 cent extra belasting op de benzineprijs heeft gedaan, om de lonen voor de verpleegsters te kunnen verhogen. Nu is de regering druk in “onderhandeling” met de leerkrachten. Die hebben al een paar dagen gestaakt, dus de druk neemt toe, zal ook wel weer vier centen per liter gaan kosten. Daarna komen de politie agenten en de ambtenaren, ze staan al in de rij. Omdat de verpleegsters vakbond de strijd heeft gewonnen (meer dan dubbele gekregen dat wat de regering voor ogen stond) is nu iedereen vol verwachting. Ons Labour kabinet snapt nog niet helemaal hoe het spel werkt. We zien het ook niet terug op tv. Bijna censuur, wel zien we onze minister president met haar baby in de Verenigde Naties vergadering. Dat ze voor een lege zaal stond te spreken, zien we alleen in de buitenlandse kranten.
De laatste weken is bij ons in de straat de riolering vervangen. We wonen aan een doodlopende straat, met niet al teveel huizen, dus druk is het nooit. Maar veiligheid staat hier voorop, dus is de hele straat volgezet met die oranje pionnen, stoeltjes voor de verkeersregelaars (de lollypop men) en tig mensen voor het werk. Als je vraagt hoeveel mensen hier werken? Ik denk ongeveer 1 op 10. Er wordt veel koffie gedronken, veel overlegd, social media op de mobiel, pionnetjes verplaatsen, schoonmaken, weer overleg, lunch, brunch, overleg. Wat in Nederland ongeveer twee dagen duurt, duurt hier minstens vier weken. Ons centrum Birkenhead staat ook al weken op de kop: nieuwe trottoirs! Het wordt echt heel mooi, maar wanneer is het klaar? Men zegt december. Dit jaar? We”ll see, no worries!!
We zijn er al redelijk aan gewend dat de meeste zaken hier langer duren. En nooit echt helemaal klaar zijn. Zo’n beetje 85-90%, dat is genoeg. Maar de mensen zijn tevreden, krijgen hun centen, kopen weer een nieuwe boot of auto, en een lekkere biefstuk op de bbq. Het leven is bijna zorgeloos hier. En wil je dan es echt klagen, dan is er altijd wel een groot bedrijf waar iets gebeurd en dan gaan we er vol in. Blad voor de mond doen we hier niet aan. Tegen elkaar zijn we altijd vriendelijk, maar on social media, ho maar. Klein voorbeeldje hier, wat weer es over de benzine prijs gaat.
Niet gezeurd, de zomer komt eraan, we hebben al weer prachtige weer gehad, mooie wandelingen, en nog even dan kan de zwemkleding weer aan.
wordt vervolgd
Lieuwe en Nelie
weer heerlijk om je verslag te lezen op deze zonnige zondagmorgen met een kop koffie.