Alice Springs, in the middle of nowhere.
De dichtsbijzijnde stad ligt 1.000 km verderop.
Alice ligt in the Northern Territory, een gebied 30 keer zo groot als Nederland.
In het hele gebied wonen ongeveer 200.000 mensen, in Alice ongeveer 23.000, waaronder een aantal Aboriginals.
Hieronder de Todd rivier, die droog stond toen we kwamen.
Toen we weg gingen, was het een echte rivier.
In een weekend viel er net zoveel regen als in heel 2009.
Wij waren 200 km zuidelijker en hadden geen drup.
Je stapt uit het vliegtuig en direct zit je onder de vliegen.
Sinds de outback vol koeien zit, zit het ook vol vliegen.
Zonder vliegennetje over je hoofd, wil je er niet zijn.
Aboriginals zie je niet werken, maar slenteren door de stad, drank kopen en onder een boom zitten.
We gaan op safari en slapen voor het laatst deze week uit.
We konden wel tot half zes blijven liggen.
Maar dan zie je ook de mooiste zonsopgang.
Eindeloze wegen langs niks.
De grond is rood, wat struiken, boompjes en pollen gras.
Meer is er niet.
Veel koeien (voor de slacht) die minstens 25 hectare per koe nodig hebben, om voldoende vreten te vinden.
Het eindpunt van de eerste dag: Ayers Rock, of Uluru.
Een kleine 500 km vanaf Alice, met onderweg geen dorpen, steden of wat dan ook.
Alleen een paar “cattle stations” , waar je kunt tanken en even de benen strekken.
Een beetje boerderij is hier bijna net zo groot als de provincie Fryslan, 5- 6 duizend km2.
Natuurlijk poseren we trots met onze hoofddoekjes.
JR Ewing and family.
Verplicht schaffen we elk 1,5 liter water aan en lopen plm 5 km bij de beroemdste rots ter wereld.
(het water was op, toen we weer bij de bus kwamen!!)
‘s Avonds zonsondergang beleven bij Uluru. De champagne stond klaar.
De rots kleurt elke minuut bijna anders.
Vooral als je doordrinkt.
Hieronder zie je een deel van de Olga’s, ook een rotspartij vlak bij Uluru.
‘s Ochtends vier uur uit bed, ontbijten in het donker (zonder vliegen) en dan zonsopgang meemaken bij de Olga’s.
Het eerste streepje zon maakte alle vliegen wakker.
Hehe,
We zijn weer terug in de bewoonde wereld.
Maandagochtend om half acht 8 met de taxi van hotel naar vliegveld.
Tien uur vertrekt het vliegtuig.
3 en een half uur vliegen, over een stuk(je) Australie, waar niks te doen is.
tis outback, oftewel grotendeels woestijn.
(oftewel dat er rondom beetgumermolen een woestijn zit die 2500 km diep is.)
We stappen uit in Alice Springs, niet via een slurf, maar gewoon via de trap op het vliegveld zelf. Twee dingen vallen op: de temperatuur, 40 graden, en de vliegen, heel veel.
We nemen een taxi naar ons hotel, een resort, en krijgen twee kamers, met airco.
De klok weer anderhalf uur terug zetten, een lunch en dan een kort middagdutje, want we waren toch vroeg op?
Daarna de stad in om inkopen: vliegennetjes, zonnecreme (factor 30), en voldoende waterflessen. Daarna het zwembad in, met een pilsje naast onze ligstoel.
Een diner en dan vroeg naar bed, want morgenvroeg worden we om 06.05 uur opgehaald.
We komen in een soort van bus met 4wd.
Langs een aantal hotels rijden en de bus raakt vol: 18 mensen, uit Engeland, België, Zwitserland, Frankrijk enz.
Vandaag 450 km rijden, naar Ayers rock, of Ulura zoals de Aboriginals het noemen.
Een bus met airco, want buiten is het weer 40 graden.
Om het uur ff stoppen, en water kopen.
Zo’n beetje een halve liter per uur.
‘s middags komen we aan in Ulura, in een tentenkamp.
Met zn 2en in een tent. zelf lunch maken en dan met de bus naar de beroemde rots.
Indrukwekkend, maar ook heel warm.allemaal een netje over je hoofd, want die klotevliegen zitten in je neus en oren voordat je het weet.
Een stukje lopen en maar water drinken.
Zonsondergang meemaken en de rots nog een keer fotograferen, doen we met 250 toeristen vanaf een parkeerterrein, waar iedere touroperator de champagne klaar heeft staan.
‘s avonds met zijn allen bbq-en en bier drinken met zn allen.
Een nacht in de tent met dik 30 graden.
Warm? nee hoor, zeg maar heet.
Volgende ochtend op om 04.30 uur: want we willen toch wel de zonsopgang zien?
Hadden we zelf niet zozeer aan gedacht, maar vooruit dan maar.
We zien de zonsopgang, en zodra de zon opkomt, komen ook de vliegen weer, dus snel het net over je hoofd.
Terug, ontbijten en de bus inpakken, weer 350 km rijden.
Duurt lang, maar we hebben het gezellig met zn allen in een lekker koele bus.
Vooral een paar Belgen, zorgen voor een hoop plezier. (en worden achtervolgt door regen, dus dat zal ons dus ook moeten overkomen.
(ff terzijde: Alice Springs had vorig jaar 70 mm regen, in een heel jaar)
Slapen in tenten. Dat is lang geleden!!
De eerste nacht was het bijna 35 graden.
Eten koken in het vuur, verschrikkelijk lekker.
Zelfs brood werd zo vers gebakken.
