
Lekker achterover leunend met een rood wijntje (uit Australie!), met de kachel aan.
Het begint hier beetje kouder te worden, de winter komt eraan. Overdag 18 graden, s’nachts ongeveer 8. Dus s’avonds kan de kachel wel aan. Heb het wel eens vaker gezegd, isolatie is hier een uitzondering, dus de temperatuur binnen is zonder kachel dezelfde als buiten.

Nu zaterdagavond en net weer terug uit Ponsonby, een wijk in Auckland met veel leuke restaurantjes en kroegjes, dus zo nu en dan MOET je daar naar toe. Uber taxi op en neer, kost ongeveer een tientje, dus dat valt mee.
Vanavond heerlijk Japans gegeten, met aan onze tafel ook een vader en zoontje uit Hongkong, dus je raakt aan de praat. Dat kan in dit land ook niet anders: het eerste contact is hier meteen, waar je ook komt, supermarkt, café, restaurant, vliegtuig, echt overal raak je aan de praat met anderen. Prachtig al die verhalen!
Maakt het wonen hier wel erg bijzonder.
Zo begon ik vorige week weer met ons blog. Nelie had de tekst goedgekeurd, dus klaar voor publiceren.

Maar druk, druk, druk, helemaal vergeten. Teveel andere dingen aan het hoofd. Dus nu echt afmaken, weer op zaterdagavond, nu met een wit wijntje. Gekocht toen we paar weken geleden op vakantie waren op het Zuider-eiland. Bij een “wijnboer” langs, proeven, kopen en hij zorgt voor verzending. (voor 5 euro).
Net risotto met eendenborst gemaakt. Twee weken geleden is het eendenjacht seizoen geopend. Lijkt wel het moment om met melken te stoppen. Aanvoer zakt nu heel snel en eendenvlees is bijna gratis. Ik heb van een collega, die nu zo’n 80 eenden in de vriezer heeft, 4 eendenborsten gekregen. Eend is hier een heel gewoon stukje vlees. Maar ik had het nooit eerder klaar gemaakt. Wel in restaurants gegeten, maar zelf? komt eigenlijk niet in je op. Was heerlijk, dus dat gaan we nog wel eens doen. Het eten is hier altijd erg lekker en je begint zelf langzamerhand zelf ook anders te koken. Veel salades, en ook de “roast” , slow cooked. Dus we hebben nu ook een crock-pot, een pan op elektrisch waarmee je de meest heerlijke stoofschotels maakt. Erbij blijven hoeft niet, veel mensen gooien hem ‘s ochtends vol, zetten hem aan, gaan naar hun werk en ‘s avonds is alles klaar. Makkelijk.
Had weleens gehoord van de crock-pot, maar in de kroeg kwam hij naar boven, weer in een verhaal. Altijd weer, verhalen.
Paar weken geleden hetzelfde: we hadden een weekje vakantie en hebben dat doorgebracht op het Zuider eiland. Waar we ook kwamen, binnen een paar minuten ben je aan de praat met wild vreemden. Where you’re from, is vaak de openingszin. Denk je dat je na drie jaar als een Kiwi praat, maar nee, je accent raak je nooit kwijt.
Zuider eiland, bovenin tussen Picton en Abel Tasmanpark. We waren van plan naar Takaka te gaan, waar Fonterra een fabriek heeft. Maar door cycloon Gita is de enige weg die er is, voor een stuk weggespoeld. Je kunt er komen, maar dan ‘s ochtends en s’avonds beide keren tussen 5 en 7 uur, rijdend in een convooi. Al met al zo’n 7 uur onderweg, dus dat hebben we maar uitgesteld tot een volgende keer. En om in de vakantie al om half vier op? Was teveel gevraagd. Abel Tasman park is prachtig, mooie stranden, prachtige wandelroutes door de bossen, en geen wegen. Vervoer is met de watertaxi. We hebben exact de zelfde tocht gemaakt als tien jaar geleden; eerst een uur met de taxi bij de kust langs, dan laatste stuk lopen. Lunch en met de taxi weer terug. Een prachtige dagtocht. Aanrader voor een ieder die Nieuw Zeeland op zijn (vakantie) lijstje heeft staan.
Weer prachtige b&b’s waar we weer hebben overnacht. Prachtig omdat je weer de mooiste verhalen hoort. Prachtig omdat je de lekkerste ontbijten krijgt. Plekken als Kaiteriteri, Motueka , Nelson, Picton en Lochmara. De laatste is in de Marlborough Sounds, op een schiereiland, waar je heen moet lopen, of met weer een watertaxi. Sounds is een prachtig gebied, waar we zeker naar terug moeten. Een tochtje met de postboot dan lijkt ons erg leuk: een hele dag onderweg om de post langs te brengen naar gehuchtjes en lodges, ver van de bewoonde wereld.
Friezen dag in Morrisville
Ook hebben we weer de Friezendag gehad, dit jaar in Morrinsville. Ook al zijn we bijna de jongsten, het is een mooie dag om weer die verhalen te horen. Meesten zijn ergens rondom 1950 hier gekomen en een nieuw bestaan opgebouwd. Vaak vanuit niets, want toen was NZ nog bijna “leeg” en weinig tot geen infrastructuur. Echte emigranten, heel anders dan wij: wij zijn alleen maar verhuisd naar een ander land.
Koningsdag hebben we ook nog een beetje gevierd: Willem van Dutch Delight had een speciaal koningsdiner met live muziek georganiseerd. Volle bak, en toen we er langs liepen, moesten we wel even naar binnen om sfeer te proeven, een Grolsch te drinken en naar de (engelse) liedjes te luisteren.

Nog een paar weken en we gaan weer vier weken naar Fryslân. Een week werk in onze fabriek in Heerenveen en dan 3 weken vakantie en familie- en vriendenbezoek. Hoop dat het lekker warm weer is, hier is juni zo’n beetje de koudste maand. Veel regen, laat de zon op en vroeg weer onder. Dus, de beste tijd om de zon op te zoeken.
Eerst nog een weekje bij een paar fabrieken langs. Altijd mooi om daar te zijn en te horen en zien hoe ver ze zijn met hun verbeter plannen. Drie jaar geleden zijn we met een heel programma gestart, om stap voor stap naar worldclass te groeien. We zijn er nog niet, maar de wil om er te komen, begint meer en meer gemeengoed te worden. Mooi om te zien.
En dan een paar weken later, is het winter en staat bijna alles weer stil.
Tot de volgende keer
dank voor jullie leuke verslag!!!
ik ga morgen voor de 20ste keer Elfstedentocht fietsen, het weer lijkt prima!!!
tot ziens in juni!!!
dikke tut, Yda
Lieuwe,
Nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag.
Nog vele jaren in gezondheid “jongeman”
Het ga je verder goed daar aan de andere kant van de wereld
Gr. Martin
Hoi,
Altiid genietsje fan jim ferhalen, belefenissen en foto’s.
Groetnis oan Neel,