16-04-2020 : Van Lima naar Burdaard.

Hallo allemaal, de groeten vanuit een mooi Burdaard in Fryslân. Terug vanuit Lima vorige week woensdag vertrokken, met een speciale KLM vlucht, georganiseerd door de Nederlandse en Peruaanse regering. Was de, voorlopig, laatste vlucht Peru-Nederland, de eerste drie maanden blijft het Peruaanse luchtruim dicht. 
Samen met ongeveer 400 andere (meest Nederlandse) mensen die terug wilden naar huis, werden we onder leiding van de Nederlandse ambassade in Peru verzameld, getransporteerd en ingecheckt. Klinkt heel normaal, maar onderschat niet het vele, vele werk wat is gedaan door dag en nacht werkende mensen van de ambassade:  ten eerste zit Peru op slot, geen “intellectuele” lock-down als in Nederland, maar echt lock-down. Zover zelfs, dat mannen alleen op maandag, woensdag en vrijdag naar buiten mochten, vrouwen op dinsdag, donderdag en zaterdag en zondags niemand. Buurt bewaking, politie en leger overal, een geen pardon. Avondklok van 6 uur tot 6 uur, dus niemand naar buiten. Vliegveld dicht, alles moest via de militairen en hun vliegveld. Dus om van bijvoorbeeld Cusco naar het vliegveld te komen, moest je een speciale vergunning hebben om de weg op te gaan. Zelfs wij, 5 minuten met een taxi naar het verzamelpunt, moesten een officieel document hebben, en ook onze taxi-chauffeur. En ja: we werden gecontroleerd, na nog geen vijftig meter.

Ten tweede: Nederlanders zijn gewend overal te zitten, dus uit alle “hoeken en gaten” moesten we worden verzameld. Wifi is niet overal, internet is niet overal, en dat zijn we niet gewend. Dus communicatie via via, met vaak paar dagen “zendtijd”. Zijn we gewend Nederland van boven naar naar beneden te rijden in 4,5 uur, hier waren sommigen zes dagen onderweg!
Daarnaast: het land zit op slot, vliegveld is dicht en leger heeft de regie. Dus moesten we via het militaire vliegveld terug. Dat is niet ingericht op personen vervoer. Dus improviseren: ‘s Ochtends om half negen verzamelen in Miraflores (toeristische stadsdeel van Lima). Buiten op straat, in een lange rij, bewaakt door politie en leger. Inchecken bij ambassade personeel, paspoort, ticket, etc, In de bus. Hele sliert bussen door de stad naar vliegveld, Daar wachten op toestemming om naar binnen te mogen. Na een half uur ging de poort open, en werden alle bussen netjes op een rij geparkeerd. Bus voor bus, wij allemaal in een tent, op een stoel tegenover elkaar, met in het midden de bagage. Militairen met geweer die ons “bewaakten”. Weer paspoort en ticket check. Koffers werden “ingecheckt”, gelabeld. Toen weer een bus in en naar ons vliegtuig. Instappen en nog vier uur daarin wachten op vertrek.

We waren de enige weggebruikers, midden op de dag. Normaal is het 24/7 file rijden, maar nu niemand. Gewoon griezelig!
De ambassadeur ging ook mee, om ons uit te zwaaien. Fantastisch.
De KLM vlucht was bemand door vrijwilligers. Om besmettingsgevaar te minimaliseren, kregen we een snelle hap en een zak met “eerste levensbehoeften” als chips, chocola en water. Lang niet leeg gekregen, denk dat ik tien uur heb geslapen.
Schiphol was ook een hele rare ervaring: helemaal leeg!!! Karretjes op anderhalve meter en geen monddoekjes meer. Heel vliegveld open, alleen voor ons, leek het wel.

Maar, we waren “thuis”. Applaus en hulde voor alle hulp geboden!!!!
En nu, in het mooie Burdaard., waar Nelie een zomerhuisje heeft gehuurd. Prachtig plekje, waar we in alle rust kunnen wachten op ons eerste kleinkind!!!
En het werk kan ook gewoon doorgaan, dus er komt ook nog brood op de plank.
Verwachting is dat Peru nog drie maanden lang geen internationale vluchten toelaat. Dus zullen we wat langer hier moeten blijven. Ook nog niet zeker is wanneer Nieuw Zeeland de lock-down opheft. We hebben nog steeds een huis daar, dus de huur loopt door.
Maar first things first, hier in een zonnig Fryslân!