Het is zaterdagmiddag, uur of vier. Heerlijk rustig hier met een lekker zonnetje, graad of 24. Alle ramen open, zicht op de binnenstad. Zeilbootjes op het water.
Na een aantal weken met bijna elk weekend bezoek, is het nu stil.
Een paar krekels en kwetterende vogels, meer hoor je niet, misschien wat ruisen van de bomen.
Na een jaar hier te hebben gewoond voelen we ons hier echt thuis en genieten dag in dag uit van dit mooie land. Eigenlijk ook wel,iets van trots: we hebben deze zomer veel bezoek gehad en hebben eigenlijk vol trots hen het mooie Nieuw Zeeland laten zien.
Toen we hier in 2008 voor het eerst kwamen, met vakantie, hoorde je van veel mensen dat ze erg gelukkig waren, zelfs trots om hier in Nieuw Zeeland te wonen, en dat het land goed voor hen was. Nu wonen we zelf hier en begrijpen nu ook waarom. Wanneer je dan van gasten hoort, hoe mooi dit land is, kijken we elkaar weer tevreden aan: Ja, dit is ons mooie Nieuw Zeeland!
Veel bezoek, fantastisch. Vrienden, kinderen, oud-collega’s, enz. Soms een week, soms een paar dagen, altijd gezellig.
Herinneringen ophalen, tochtjes maken, lekker eten en drinken, super.
We krijgen wel eens opmerkingen van blog lezers, of we wel eens wat anders doen dan eten en drinken.
Ja, er gebeurt hier meer.
Mijn baan houdt me voldoende uren per week bezig, wees niet bang.
‘s Ochtends meestal kwart over zes de wekker, om tegen half zeven weer thuis te zijn.
Na een fantastische tijd bij FrieslandCampina nu een super mooie tijd hier.
Fonterra is ook weer een machtig mooi bedrijf om voor te werken, elke dag weer.
Zaken doen in meer dan 140 landen met 20 miljard liter melk vanaf een klein eilandengroepje onderaan de wereldbol.
Maar de melkprijs is op dit moment te laag om prachtige verhalen daarover te vertellen, we betalen minder dan 20 eurocent per liter en dat is te weinig om van rond te komen.
Op hetzelfde moment verhuizen we dan ook nog eens naar een spliksplinter nieuw centraal kantoor, iets wat volgens de pers haaks staat op wat we zouden moeten doen. Dat het goedkoper is dan vijf kantoren openhouden kan de krant hier niks schelen: nieuws wordt door de media hier zelf gemaakt.
De druk om zoveel mogelijk geld richting de boer te krijgen is groot. In een klein landje zoals hier, heeft bijna elke medewerker wel een connectie met een boer, dus voelt iedereen het ook.
En als de melkprijs laag is, merk je dat overal, tot aan de prijs van de benzine toe, die wordt duurder omdat de dollar minder waard wordt. Alles ziet hier aan alles vast.
Maar, onze performance wordt beter, we komen op snelheid! Mooi om daar nu aan mee te werken.
Vandaag ook maar een Kiwi rijbewijs aangevraagd, we waren eigenlijk al strafbaar omdat ons internationale rijbewijs was verlopen.
Heb het nog nooit hoeven laten zien, maar toch. Bundeltje formulieren invullen, 140 dollar lichter en we zijn beide weer klaar.
We waren de oudste bezoekers daar vandaag, denk ik. Alle anderen waren de jonkies, die hun leer-rijbewijs komen halen. Met 16 mag je hier achter het stuur, met een grote L op je auto. Wel met een begeleider mee in de auto, maar die kan niks doen, behalve aanwijzigingen geven.
En schreeuwen als het mis gaat. Je ziet hier dan ook weinig auto’s zonder kras of deuk. Zijn niet alleen de jonkies, ook de Aziaten kunnen er wat van. Volgens mij heeft de ene helft hun rijbewijs gekocht op alibaba.com en de andere helft weet zeker dat zij altijd voorrang hebben.uitkijken dus.
Morgen verder, ik moet nu de bbq aansteken voor ons avondeten.
Het is nu zondagavond.
Net terug van een prachtige dag.
Begonnen met buiten de deur ontbijten. De gewoonte van de Kiwi’s om op zondagochtend niet thuis te ontbijten, hebben we overgenomen en dat bevalt prima.
Vandaag was het weer prachtig weer, dus buiten op een terrasje aan de eggs benedict, met een long black en verse jus. Heerlijk.
Toen naar Tawharanui regional park.
Ongeveer 75 km naar het noorden, met de laatste 12 km over onverharde, smalle weggetjes om daarna bij een prachtig strand te komen.
Zes kilometer langs strand en door de heuvels gelopen, toen de zee in.
Later, met een wit wijntje uit de koelbox, keken we elkaar aan en waren het beide helemaal eens: we voelen ons bevoorrecht dat we hier zo mogen wonen en werken!
Wordt vervolgd.
Lieuwe en Nelie
Weer prachtige verhalen wij genieten met jullie mee en we hopen dat dit 2de jaar in new zeeland jullie ook veel plezier en geluk mogen brengen groetnis ut Bitgummole
Dank! We komen eind augustus samen voor drie weken naar Nederland. Jullie zijn hier ook welkom. Geen grutto’s maar wel veel andere vogels!
Prachtig omschreven! (tikkeltje jaloers haha).
Geniet ervan!
Heerlijk zoals je schrijft vanuit je hart!!! op afstand………….vanuit Grou geniet ik met jullie mee!
hier ook prachtig weer!!!
Beste Nelie en Lieuwe,
Mooie verhalen en een leuke blog. de fotos zijn prima om jaloers te worden, dus ga zo door. Bij FrieslandCampina niet veel nieuws anders dan dat je op internet kan lezen. Geniet er lekker van daar downunder. Nederland blijft wel hetzelfde.
Dank je. We plaatsen alleen de slechtste foto’s, anders komt iedereen hier naar toe…….
We verwachten jou hier wel de volgende zomer
Dit klinkt als een heerlijke zondag, ben echt jaloers. Alweer jullie tweede jaar, fijn dat jullie het zo goed naar jullie zin hebben.
Groeten, Carlo en Tineke
Hi Tineke, dank je wel! Dan weet je nu waar je vakantie volgend jaar naar toe gaat. Cu. Lieuwe en Nelie