We hebben onze eerste jubileum gevierd: we zijn hier al een jaar! Het lijkt nog maar een paar maanden, maar de krant, de tv en de kalender zullen wel gelijk hebben: het is echt meer dan 365 dagen geleden dat we hier kwamen. De huurbaas wist het ook: deze week een brief in de bus met de mededeling dat ons jaarcontract afliep. Snel weer met een jaar verlengd. We zitten op een super plek en willen daar graag blijven.
Maar man, wat vliegt de tijd. De wekker moet nog maar een uur eerder gaan rinkelen, we moeten de tijd wel beter meenemen.
Voordat je het weet is je tijd voorbij. De radio helpt ook niet echt: bijna elke week is er een eerbetoon aan een overleden artiest. De Kiwi’s hebben een gewoonte om zo’n beetje een hele week alleen maar muziek van een pas overleden artiest te draaien. Ben ik blij dat ze André Hazes hier niet kennen. (De enige Nederlandse song hier gehoord is Radar Love van de Golden Earring). Dus je denkt een paar nummers van David Bowie te horen, zegt plots de nieuwslezer, dat het alweer vrijdag is.
We hebben nu twee weken vakantie, waarvan de eerste nu voorbij is. De eerste week hadden we vrienden op bezoek. Fantastisch om elkaar weer te zien, elke dag mee op te trekken en weer helemaal bij te praten. Uit het koude Nederland aankomen en hier de warme zomer in gaan.
Met zijn vieren een paar dagen een huisje gehuurd in Tutukaka, strand, zee en lekker eten. Volop zomer! Huisje lag op een schiereilandje en keek uit op de oceaan.
Gewandeld, gevaren, gebarbecued, gezellig! Vrijdag hebben ze hun camper opgehaald om nog een maand hier rond te trekken.
Ook weer in de Sky-tower geweest met zijn vieren; sta je van het uitzicht te genieten, komt er weer zo’n bungee jumper voorbij!
Ik blijf het doodeng vinden, sta meestal met mijn rug tegen de muur, zo ver mogelijk van het glas af
In het weekend dus weer met ons beiden erop uit, naar Kawakawa Bay en Waretai Park. Is een uurtje rijden buiten Auckland. De wereld houdt daar zo’n beetje op en de tijd lijkt daar ook stil te staan. Prachtige omgeving, heuvels, bossen, ruige kust, mooie stranden en smalle weggetjes. ( hoe mooi dit land is? Klik es op deze link. )
Zondag avond hebben we Marte en Laurens van het vliegveld gehaald. Die blijven ook een week bij ons, na een week Japan en Australie.
Samen gaan we de buurt hier weer verkennen. We gaan donderdag naar Waiheke eiland, een wijn tour doen, lekker eten in Auckland, naar Duder Park, en een bbq met de hele familie hier.
Voor Marte een soor van reunie: in 2008 heeft ze hier bij de familie een poosje gelogeerd.
Omdat we dus een paar weken gasten hebben, en die niet wilden laten schrikken van “onze” kakkerlakken, is er een handyman geweest, die het huis vrij ging maken van die beesten. En direct ook van de steekmuggen. De man is met een spuit rondom het huis geweest.
Nu willen de kakkerlakken niet meer naar buiten!
Buiten is bijna binnen : onze ramen in de kamer kunnen helemaal open. ‘s Avonds op de bank, denk je dat je buiten zit. En je hoort bijna niks, geen verkeer, geen buren, alleen een paar krekels. En zo nu en dan de grote toeter van een vertrekkend cruise schip. En dat midden in de stad.
Maandag begint het werk weer. Zal nog een hele toer worden om door het verkeer te komen: na de zomer vakantie is er op heel veel plekken groot onderhoud aan de wegen gestart. Niet dat er veel gebeurt, maar alles is wel afgezet met lint en oranje pionnen, veel mensen in oranje jacks met helmen op, die met hun mobieltje spelen, of zo nu en dan naar iemand wuiven. Dit gaat wel even duren. De wekker moet nog maar een kwartiertje eerder….
wordt vervolgd.
Er komt weer een grote glimlach op mijn gezicht bij het lezen van jullie zomerse verhalen!!! klinkt heerlijk allemaal. Mijn advies, lekker doorgaan met genieten!!! dikke tut, Yda