07-04-2015 : Thuis!

07-04-2015 : Thuis!

Dinsdagavond uur of zeven. Al pikkedonker buiten. Dit weekend ging de klok naar wintertijd, wel lekker om een uur langer in bed te kunnen blijven, maar nu kom je ‘s avonds thuis en is het donker. Ik zit weer achter mijn eigen computer te typen. Nog een beetje onwennig, maar went snel weer.
Ja, de container is geland! Maandag de 3oe maart stond ie voor de deur. Eerst een vrachtauto die ons gehuurde inboedel kwam ophalen, het bed was nog warm. Toen de grote container de heuvel op. Leek mij een redelijke klus, maar no-worries, dit was een gewoon klusje voor de heren. Een Peruaan, een Indiër, een Spanjaard en een Engelsman. Allemaal kiwi’s. Toen ik om drie uur thuis kwam, was de container leeg en stond huis en garage vol dozen en ingepakte meubels.

De vier heren stonden op het punt te vertrekken, maar Nelie gaf hen te kennen, dat er toch wel wat inelkaar moest worden gezet. Waaronder onze bedden. Dat heeft even geduurd: er was eentje met een mes, eentje met een schroevendraaier en twee met niks. Eerst de doos met schroefjes vinden. (alle bevestigingsmateriaal zit in één doos, in Nederland is dat de laatste doos, hier vinden ze dat dat de eerste doos moet zijn. Dus niks gevonden. Laatste doos geopend en daar was alles voor onder anderen onze bedden. Maar de Kiwi’s hadden nog nooit een Auping gemonteerd. Dus even later zaten we met zijn vijven, internationaal een bed in elkaar te schroeven. (heb gisteren het nog een keer half gedaan, want ik weet nu waarom het mis ging bij de torenbouw van Babel.
Beddengoed was verstopt in heel veel dozen, om breekbaar spul te beschermen, hebben we de eerste dagen niet gevonden. Maar woensdagavond was het meeste weer gevonden. Nelie heeft het meeste alleen moeten doen, want veel tijd had ik niet.

Donderdagmiddag de koffer vol en onze eerste “vakantie”. Pasen is hier vrij, inclusief de Goede Vrijdag. We hadden een B&B geboekt in de Coromandel in Whitianga. 180 km rijden, daar deden we dus 4 uur over, want er waren meer die vrij hadden. Na een dik uur stapvoets waren we buiten de stad en konden we doorrijden. Veel heuvels met slingerende weggetjes,mooie route. Gastvrouw stond al klaar, we kregen een mooie kamer, de koffer onder het bed en dorp in om te eten. Echte Black Angus steak. Daarna terug en bij de eigenaren op de koffie, nou ja op de wijn. Heer des huizes was groot verteller en heeft ons geprobeerd in drie dagen zijn levensverhaal te vertellen (ze waren beide achter in de 70, dus je kunt begrijpen dat we nog niet alles weten. Veel, maar wel een rasverteller. Daartussenin groot scherm met Rugbywedstrijden. Mooi!

De volgende dag, vrijdag, toen het licht werd, zagen we dat we een mooi plekje hadden uitgezocht: het huis lag direct aan zee! Na het ontbijt, nog een verhaaltje, en toen het water in. Heerlijk! De hele dag zo’n beetje krantje gelezen, dutje, lunch, zwemmen, echt vakantie! ‘s Avonds dorp in, wat drinken en dan diner. Bij de eerste pub kregen we geen drank, want we moesten er dan ook eten. wilden we niet, dus deur verder. Zelfde verhaal, Nog een deur verder, weer zelfde verhaal. Waarom? Staat in de wet! Nog nooit eerder hier meegemaakt, dus we werden wat pissig. Dan toch maar vroeg eten, kunnen we eindelijk ons wijntje bestellen. Later bleek dat er vier feestdagen in NZ zijn, waar je alleen alcohol mag bestellen bij het eten. Dit om alcoholisme tegen te gaan. Rare jongend die kiwi’s.

Slapen met de zee op de achtergrond ging fantastisch. Zaterdag na ontbijt met het pontje over naar Ferry’s Landing, een gehucht met mooie wandelroutes en de  lokale heuvel beklommen, Shakespeares Cliff. Daarna bij paar familieleden op bezoek, die verderop een zomerhuisje hebben.

Zondag tegen 12en weer terug gereden via een toeristische route, via een  gravelroad door de bossen en over de heuvels. Mooie rit.

Een mooi weekend, met veel verhalen, veel zon en rust. Het weer schijnt voor de tijd van het jaar echt boven verwachting te zijn.  Dik 20 graden.

Paasmaandag de hele dag bezig geweest met zoveel mogelijk dozen uit te pakken, stekkers afknippen en vervangen door kiwistekkers. Begint nu echt ons thuis te worden. Enige wat nog niet werkt is audio: zekeringen vliegen steeds uit de versterker.

Wasmachine draait, strijkijzer strijkt, koffie pruttelt, wekker gaat, enz. De kookketels gevonden, dus komend weekend kan het vuur weer branden. De familie komt lunchen. Kijken of ze Jambalaya lekker vinden…

Nelie is bijna aan haar auto toe, dus daar kunnen we nu ook naar gaan zoeken. De rij instructeur heeft haar op weg geholpen. En dit weekend heeft ze hele stukken gereden, zonder problemen. Nou ja, beetje te snel. Maar geen bekeuring.

Print Friendly, PDF & Email
Join the discussion

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

8 comments
  • Hallo Lieuwe en Nelie,

    Wat fijn om je eigen spullen weer te hebben, grappig om te horen hoe werknemers er tegen aan kijken. / en die verschillene nationaliteiten,…net als in de USA.

  • Nog even een na bericht…kan het zo zijn dat je maar een aantal tekens kan versturen?
    Mis iedere keer de helft van mijn schrijven

  • @Janny: ligt niet aan de site, sommigen schrijven meerdere regels. Er is geen restrictie. Cu Lieuwe

  • Hoi Lieuwe en Nelie,

    Genoten van jullie prachtige verhaal & avonturen en foto’s.
    Op het werk zijn met de Paasdagen wel heel veel ooievaars geland 😉

    Groeten van Janke.

  • Dag Nelie en Lieuwe,
    Mooi jullie verhalen te lezen en mee te genieten van dat mooie land.
    Prachtig dat jullie eigen spullen er zijn en je weer wat thuis gevoel krijgt.
    Ik geniet van mijn pensioen en hoop op een mooie lange en vooral warme zomer.
    groetnis uit Wergea. Maria de Geest

  • Prachtig om jullie mooie verhalen te lezen!
    Nog steeds volop genieten dus!
    Groetjes!

  • Wat een prachtige foto’s, buiten het werk om genieten jullie er heerlijk van. Knap Neel , van je autorijden!!

Website van Nelie en Lieuwe

Menu

Lieuwe

Geboren en getogen in Friesland
Na 55 jaar verhuist naar Auckland, Nieuw Zeeland.
Houdt van lekker eten, wijn en werken.