Maar Hongkong heeft ook een andere kant.
Met meer dan 25 miljoen bezoekers/toeristen per jaar, zelfs vanuit het verre Beetgumermolen, is Hongkong een van de drukst bezochte steden in de wereld.
En lust je geen kikker of kun je geen rijst meer ruiken, dan is er altijd een McDonald’s, Kentucky Fried Chicken, Pizza Hut en al die andere westerse eettenten.
Zomaar tussen de kazernes is een marmeren luxe warenhuis van tig verdiepingen gebouwd, waar je Starbucks koffie kunt drinken en (ze hebben op Hollanders gerekend) gratis kunt internetten.
Midden tussen de flatgebouwen staan “plotseling” tempels. Dit is de Man Mo tempel, waarvan men zegt dat het de oudste tempel van de stad is. Hij is gewijd aan de goden Man en Mo, de goden van de literatuur en de oorlog.
Het verschil tussen boeddhisme en taoïsme wordt ons uitgelegd: het boeddhisme kent geen god, het taoïsme heeft juist voor alles een god.
In deze tempel komen mensen van beide geloven samen.
De rook van honderden spiraalvormige wierookstaven gaat maar langzaam omhoog, met de rook mee gaan wensen voor gezondheid, rijkdom en voorspoed.
Je moet wel eerst wierook kopen.
Nooit eerder zag je je geld zo snel in rook opgaan.
Linksboven zie je Man en Mo, of Mo en Man??
Daarnaast de wierook. Die spiralen branden een maand. Dus je hoeft niet elke dag terug te komen.
De meest voorkomende gewoonte om de goden te verzoeken, is via branden van wierook. Het kan ook met stokjes, maar dan wel in een veelvoud van drie. Ze staan voor de hemel, de mensheid en de aarde en tezamen voor harmonie. Je mag met het branden van de stokjes iets voor jezelf wensen, maar ook voor je naasten. Veel mensen branden een hele bundel tegelijk. De wensen variëren van slagen voor het rijbewijs tot een goede afloop van een operatie.
Je ziet ook veel eten staan in de tempel. Wordt gebracht maar ook weer opgehaald. Bedoeling is dat de gestorvenen zo toch kunnen genieten van eten.
Ook briefjes met wensen worden neergelegd en later verbrand.
De tweede dag hebben we een “guided tour” gemaakt.
Een van de plekken waar je heen moet is Victoria Peak, waar je mooiste uitzicht hebt over groot gedeelte van de stad.
Jammer dat het niet helemaal helder was.
We werden direct op de foto gezet door een fotograaf, (ik denk een neef van de rondleidster).
Paar uren later was de foto klaar. Zowel op papier als op een soepbord.
Dat hebben we hem maar laten houden.
Naar boven gingen we met een tandradtrein, erg steil.
Vreselijk veel mensen, maar de rondleidster heeft ons geleerd hoe we moesten voordringen.
De volgende plek die we hebben bekeken is Aberdeen, een buurt van Hongkong Island waar veel vissers wonen, nog op hun boot. We vertrekken voor een tochtje in een sampan, met een vrouwelijke kapitein.
Het eerste wat je ziet bij vertrek is Jumbo, het grootste drijvende restaurant ter wereld. Prachtig mooi. Alleen als je later terug vaart, zie je ook de achterkant. En dan is de eetlust voorbij. De vissers wonen op hun bootjes. Allemaal vreselijk krap en in de zomer bloedheet. Alternatief is een plek in de woonkazernes op de achtergrond. Maar voor de meesten is dit onbetaalbaar.
Arme mensen, waar ook de toekomst er slecht voor uit ziet. Opleiding van de kinderen is slecht, ze werken meer dan dat ze tijd hebben voor school. Ongeveer 20.000 mensen wonen zo op een 3000 boten. En op de wal zie je de buren die in hun kazernes leven.
Maar er zijn ook veel rijke chinezen. Met mooie bootjes.
Ook zijn ze gek op diamanten. We hebben een diamantbedrijfje bezocht. Onvoorstelbaar wat ze van een klein steentje kunnen maken.
Verkopers lieten mij geheel links liggen, Nelie kreeg heel veel aandacht.
Maar we bleven Nederlanders: wel kijken niet kopen.
Je blijft CCF-er. Dus gingen we op zoek naar “ons” product. De eerste de beste winkel in en vragen. Geen hond die begrijpt wat je wilt, maar we hebben het gevonden. Foto maken moest stiekem, want werd niet op prijs gesteld. (we kochten nix). Maar het stond er wel, naast Carnation, het Nestlé merk.
Even later, toen we terugliepen naar ons hotel, kwamen we een winkeltje tegen, die onder anderen speelgoed verkocht. En daar zagen we dit speelgoedwinkeltje, met ons product. Mooi toch!!!!
Nog een paar foto’s van de huizen. Bij grondprijzen van meer dan 100.000 HK dollars per vierkante voet (dikke ton in euro’s per vierkante meter) in het centrum van de stad, moet je wel de lucht in. Als je de flats bekijkt, vraag je je af hoe dat spul blijft staan. Daarnaast hangt er voor een kapitaal aan airco’s in de lucht. Nix centraal, elk flatje zijn eigen.
Wat wel mooi is om te zien, is dat voor steigermateriaal nog steeds bamboe wordt gebruikt. Gewoon met stropjes vastgezet. Schijnt beter te zijn dan spul wat wij gebruiken. En ze gaan hoger dan wij zouden durven.